CUT
ปากร้อนทาบทับลงมาโดยที่จีมินไม่ได้ทันตั้งตัว ลินสากลากเลียไล้ริมฝีปากล่างของจีมินราวกับกำลังเลียลูกอม มันหวานจนจองกุกไม่สามารถละออกจากมันได้
“จะ…จองกุก พรุ่งนี้มีซ้อมนะ” จีมินพยายามดันไหล่ให้ร่างสูงละออก แต่จองกุกก็ไม่สนใจ
ร่างกายเล็กสั่นสะท้านขึ้นมาเมื่อมือหนาสอดเข้ามาใต้ร่มผ้า ปากของจองกุกยังทำหน้าที่ได้ดีเช่นเคยเขาพรมจูบลงมายังไหปลาร้าก่อนจะสร้างรอยแดงแสดงความเป็นเจ้าของลงบนร่างกายของจีมิน คนเป็นพี่เริ่มหาคำแก้ตัวในวันถัดไปพลางดันกายจองกุกให้ผละออกด้วย
“พี่นอกใจผม” …? เกิดเครื่องหมายคำถามขึ้นภายในหัวของจีมิน ใครนอกใจ? เขาเหรอ?
“พูดอะไรจองกุก”
ร่างหนาผละขึ้นมาจ้องลึกเข้าไปยังดวงตากลมของคนใต้ร่าง
ยังจะถามอีกนะพี่…
“ผมจะกินพี่” พูดจบก็ละเลงริมฝีปากลงไปอีกรอบ แต่ครั้งนี้หนักหน่วงกว่าครั้งแรก จีมินไม่สามารถดันอีกคนออกได้แล้วทำได้เพียงยกแขนขึ้นโอบรอบคอประคองสติของตัวเองเท่านั้น
ปลายนิ้วของจองกุกลากไล้ไปตามร่างกายขาวนวลตรงหน้า เขี่ยตุ่มไตที่หน้าอกของจีมินจนร่างบางส่งเสียงครางออกมา อีกมือนึงที่ว่างอยู่ก็จัดการปลดกางเกงขายาวของจีมินออกรวมทั้งชั้นในด้วย
จองกุกแยกขาของจีมินให้อ้ากว้างพอที่จะสอดนิ้วเข้าไปที่ช่องทางได้โดยง่าย แต่ก็ต้องติดขัดที่มันคับแน่นกว่าครั้งแรกที่เคยทำมาแล้ว เพราะมันเว้นช่วงมากว่าสามเดือนแล้วรึเปล่านะ…
“อ๊า
พี่เจ็บ!” จีมินร้องออกมาเสียงดัง เมื่อเห็นว่ายิ่งขยับร่างเล็กก็ยิ่งร้องดังขึ้นจนต้องตัดสินใจก้มลงประกบปากอีกครั้ง ส่งรสจูบให้อีกคนเพื่อให้ลืมความเจ็บปวดที่ช่องทองสีหวาน
นิ้วเรียวขยับเข้าออกเร็วกว่าเดิม เสียงของความเจ็บปวดเริ่มหายไปกลายเป็นความเสียวแทน จีมินจิกไหล่กว้างของจองกุกจนเลือดซิบ ถึงความเจ็บยังไม่หายไปแต่มันก็รู้สึกดีไม่ใช่น้อย
“อ๊ะ อ๊า
ใส่เข้ามาได้แล้ว” สติเริ่มเลือนหายไปทีละนิด จีมินกัดฟันพูดด้วยความเสียวซ่านพอได้ยินแบบนั้นจองกุกก็แสยะยิ้มออกมา
“ผมจะตามใจพี่” จองกุกชักนิ้วออกก่อนจะรูดซิปกางเกงยีนส์ลง แกนกายที่พองโตหลุดออกมาภายนอก ขนาดของมันยังเหมือนเดิมไม่เคยเปลี่ยน พอเห็นว่าจองกุกนำมันมาจ่อที่ช่องทางด้านหลังแล้ว คนตัวเล็กก็ต้องกัดฟันแน่นและหลับตาปี๋รอรับความเจ็บปวด
“อ๊า!!!” ร่างสูงดันแกนกายเข้ามาด้านในจนสุดและมิดด้าม ความจุก แสบ เสียวแผ่ซ่านไปทั่วร่างกายในเวลาเดียวกัน
จองกุกกดแช่ไว้สักพักจนช่องทางเริ่มปรับตัวได้แล้วเขาจึงขยับเข้าออกเบาๆ ใจนึงก็อยากกระแทกแรงๆ ให้จบเรื่องแต่ดูจากหน้าของจีมินแล้วคงทำไม่ได้
“แน่น…” จองกุกค่อยๆ
เพิ่มจังหวะให้รัวขึ้น ฟูกนอนเริ่มยับยู่ยี่เพราะการกระทำของเขาสองคน ไม่สิ…แค่จองกุกคนเดียว…
“อ๊ะ
อื้อออ ระ…แรงไปแล้ว
อ๊า!” จีมินแผดเสียงออกมาด้วยความจุกแสบ จองกุกเอาขาข้างนึงของร่างเล็กพาดบ่าเพื่อให้การสอดใส่ลึกขึ้นกว่าเดิม
ร่างสูงกระแทกสะโพกใส่ไม่ยั้ง
ร่างกายของจองกุกหยุดขยับไม่ได้เพราะความมัวเมาในร่างกายของจีมิน เสียงที่เกิดจากการกระแทกทำเอาจีมินหน้าแดงซ่าน พอลองลืมตาก็พบใบหน้าคมคายของจองกุก ร่างสูงมองเขาไม่วางตาเหงื่อกาฬผุดขึ้นมากมายบนตัวของพวกเขาทั้งสอง
“อื้อออ ระ…แรงอีกสิ”
“เมื่อกี้ยังบอกให้เบาอยู่เลยนะ”
จองกุกผ่อนแรงกระแทกลงและเปลี่ยนไปมาแบบช้าๆ เนิบนาบแทน จีมินแทบจะสติหลุดเมื่อโดนคนด้านบนแกล้ง มือเล็กฟาดเข้าที่หน้าอกของจองกุก
“อย่าแกล้งพี่สิ” จองกุกแสยะยิ้มอีกครั้งแล้วเริ่มกระแทกไปแรงๆ แบบตอนแรกที่เร็วกว่ามาก
อารมณ์ของทั้งสองเริ่มพลุ่งพล่านขึ้นมาอีกเป็นเท่าตัว จองกุกกัดฟันแน่นกระแทกเข้าออกภายในร่างกายของจีมินไม่ยั้ง จีมินกอดคอจองกุกแน่นเขาก็เริ่มจะถึงฝั่งฝันแล้วเหมือนกัน
“อ๊ะ ไม่ไหวแล้ว
อ๊า!!” เสียงจีมินดังขึ้นพร้อมกับการปลดปล่อยเช่นเดียวกับจองกุกที่ปล่อยน้ำขุ่นขาวเข้าไปในร่างกายของจีมินแล้ว
----------------------------
ติดตามต่อได้ที่นี่นะคะ
http://writer.dek-d.com/dek-d/writer/viewlongc.php?id=1451612&chapter=2
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น